بسم الله الرحمن الرحیم

اگر می خواهی بدانی که آیا وجودت معروف است یا منکر ؛ ببین به هر جایی که وارد می شوی ؛ آرامش را به آنها منتقل می کنی یا اضطراب و نگرانی را ؟!

در هر چیزی که قضاوت می کنی ؛ خیر را معرفی می کنی یا شرّ را ؟

اکثریت دوستان و آشنایان از دیدن تو خوشحال می شوند یا ناراحت و نظرشان نسبت به تو مثبت است یا منفی ؟

اگر اکثریت تو را انسانی با شخصیت معرفی می کنند ؛ پس وجود تو معروف است و آرامش دهنده ،

یعنی فاعلیت و کارهای تو معروف و پسندیده است و همه ی اهل خانه منتظرند تا تو زودتر به خانه برگردی و تو را ببینند .

اما اگر تو را بی شخصیت و بی ظرفیت بدانند و از حضور تو درمجالس ترسان باشند؛ هر چه دقیقه ها به آمدنت نزدیک تر می شود ؛

دلهره و اضطراب در آنها بیشتر می شود ؛ پس تو یک انسان منکری هستی که فاعلیت تو منکر است و کارهایی هم که انجام می دهی ؛

منکر و ناپسند است ، باید در رفتارت تجدید نظر کنی و الّا همان جور که امروز زمینیان از تو در فرارند ؛

فردا هم ملکوتیان و بهشتیان از تو فرار می کنند . این که می گویند امروز هر چه بکاری ؛ فردا آن را درو خواهی کرد ؛ یعنی همین !

تو امروز هر شخصیتی برای خود ساخته باشی ؛ فردا هم همان را در عالم بالا خواهی داشت و نمی توانی از خودت فرار کنی .